Κάτω από τον πλάτανο

Ποιο είναι το συνηθισμένο τρίπτυχο που συναντάς σε ορεινά χωριά; Νομίζω πως η απάντηση είναι αρκετά εύκολη: πλατεία- πλάτανος- καφενείο. Όλη η κοινωνική ζωή ενός μικρού χωριού είναι συνυφασμένη με την πλατεία του. Στα περισσότερα χωριά που έχω επισκεφτεί εντυπωσιακά πλατάνια εξασφαλίζουν τη σκιά στους θαμώνες της πλατείας. Κάποια πραγματικά γιγαντόκορμα δέντρα που σε αγκαλιάζουν... Continue Reading →

Σάν σήμερα λοιπόν.

Πέρασαν τρία ολόκληρα χρόνια από τη μέρα που σε βάφτισα. Τρία χρόνια από τότε που άκουσες πρωτη φορά "επισημα" το όνομά σου. Καθόμουν το προηγουμενο βράδυ στο μπαλκόνι ενός μαγαζιού, καπου στα ορεινά της Αργιθεας κ σκεφτόμουν αν και τι θα μπορουσα να σου προσφερω σαν άνθρωπος. Την επόμενη μέρα το πρωι βρέθηκα περπατωντας μπροστα... Continue Reading →

Εθελοντική ομάδα λίμνης Πλαστήρα

“Ας ήμουν εγώ στην εξουσία και να δεις πόσο ωραία θα τα έκανα”. Μια χιλιοειπωμένη φράση από πολλούς εξ ημών, συνήθως όταν βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τα στραβά αυτού του τόπου. Παραγνωρίζουμε δυστυχώς ότι πρώτα ασχολούμαστε με το σπίτι μας( ό,τι κι αν περιλαμβάνει αυτός ο όρος για τον καθένα μας) και μετά επεκτεινόμαστε. Η περιοχή... Continue Reading →

Ηπειρώτικη μουσική και μεράκια

      Περνώντας τα καλοκαίρια μου στα ορεινά των Γρεβενών και με έναν πατέρα λάτρη της ελληνικής παραδοσιακής μουσικής ήταν αδύνατο οι μουσικές μου επιρροές να διαφέρουν.       Σε μικρή ηλικία δεν ήταν εύκολο να καταλάβω και να ταυτιστώ με αυτό το είδος μουσικής. Για μένα τα «κλαρίνα» ήταν συνυφασμένα με τη φασαρία από το δωμάτιο... Continue Reading →

Χιονισμένο Μεσολούρι

Στην παιδική μας ηλικία τα καλοκαίρια στο χωριό ήταν όλη μας η ζωή. Το ρολόι ξεκινούσε να μετρά αντιστροφά λίγες μέρες μετά το Δεκαπενταύγουστο για την επιστροφή μας την επόμενη χρονιά. Εκείνα τα χρόνια υπήρχαν ελάχιστα σπίτια που είχαν υποδομή για να φιλοξενήσουν κόσμο το Χειμώνα. Όσο και να νοσταλγώ εκείνα τα Καλοκαίρια που είναι... Continue Reading →

Δρόμοι της πόλης

Σουλάτσο στους δρόμους της πόλης και είναι αδύνατο να μην προσέξεις τα συνθήματα και τα σχέδια που τους κοσμούν. Για άλλους είναι τέχνη, για άλλους είναι απλά ρύπανση. Οπαδικά συνθήματα, μηνύματα αγάπης, ευφάνταστα στιχάκια, πολιτικές εκφράσεις, σχέδια που έχουν σκοπό να αποτίσουν φόρο τιμής. Όλα μαζί συνθέτουν μια ιδιόμορφη εικόνα που αξίζει να παρακολουθήσεις.

Η αγκαλιά της γιαγιάς …

Πρόσφατα,συχωρέθηκε ο παππούς μιας καλής μου φίλης.Συζητώντας λίγο, περισσότερο για να ξεφύγει από τη στεναχώρια της, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το χωριό ποτέ δε θα είναι το ίδιο χωρίς τον παππού. Δεν ήθελα να το παραδεχτώ πως έχει δίκιο.Έλεγα συνηθισμένα παρηγορητικά λόγια, για να αποφύγω να μπω στην ουσία. Τα λόγια της είχαν χτυπήσει, άθελά... Continue Reading →

Το να κάνεις τέχνη την καθημερινότητα…

Τελειώνει και το Φθινόπωρο σιγά σιγά. Η φετινή συγκυρία δεν επέτρεψε στην πλειοψηφία να ξεχυθεί στο βουνό και να απολαύσει τα δώρα του. Περιορίστηκαν οι πεζοπορίες, οι μανιταρόφιλοι δεν κατέκλυσαν τα δάση, στα καζάνια δεν έγιναν τα καθιερωμένα γλέντια και γενικότερα όλοι βιώσαμε μια πρωτόγνωρη κατάσταση. Παρά τις δυσκολίες της κατάστασης οι ανάγκες της καθημερινής... Continue Reading →

Website Powered by WordPress.com.

ΠΑΝΩ ↑