Μηλιά Μετσόβου (Αμέρου)

Χειμωνιάτικη πρωινή λιακάδα και η πρώτη σκέψη είναι εκδρομή για να την τιμήσεις. Είναι από εκείνες τις μέρες που η φυση σε προσκαλεί κοντά της.

Αφού έχεις σκεφτεί διάφορους προορισμούς, βρίσκεσαι τελικά να διασχίζεις με το αυτοκίνητο τη ζεστή κοιλάδα (Βάλια Καλντα) και να προσπαθείς να συγκεντρωθείς στο δρόμο. Το βλέμμα ξεφεύγει συνεχώς για να απολαύσεις την ομορφιά του τοπίου.

Η διαδρομή που συνδέει το νομό Γρεβενών με το Μέτσοβο είναι από τις ωραιότερες που έχω κάνει. Η βλάστηση πυκνή και δεκάδες ρεματιές ξεπηδουν από παντού.

Μετά από αρκετή περιπλάνηση, ψάχνοντας ένα χωριουδάκι που θα τραβήξει την προσοχή σου ώστε να σταματήσεις, συναντάς τη Μηλιά Μετσόβου. Ο έρωτας ήταν κεραυνοβόλος.

Η Μηλιά είναι χτισμένη σε υψόμετρο περίπου 1150 μέτρων, στη βόρεια πλευρά της Πίνδου στα όρια των νομών Ιωαννίνων και Γρεβενών. Γοητευτικά τοποθετημένη σε ένα υπέροχο τοπίο. Οι κάτοικοι είναι Βλάχοι σε καταγωγή κ η διάλεκτος χρησιμοποιείται ακόμη στην καθημερινότητα των κατοίκων. Στη βλάχικη διάλεκτο το χωριό ονομάζεται Αμέρου.

Το χωριό είναι πανέμορφο. Κτίρια όμορφα, πέτρινα κατά κυριο λόγο, διάφορα καλντερίμια που σου δημιουργούν τη διάθεση για εξερεύνηση. Περιδιαβαινεις τα στενά και θαυμάζεις μια αρχοντιά που είναι διάχυτη στην ατμόσφαιρα.

Το χωριό παλιότερα είχε αρκετούς κατοίκους, οι οποίοι ασχολούνταν κυρίως με την κτηνοτροφία, την ξυλεία και το εμπόριο μαλλιών. Αξιόλογα υφαντά, δημιουργημένα στους αργαλειους, κοσμουν ακόμα τα σπίτια. Δυστυχώς, ο πληθυσμός τα τελευταία χρόνια έχει μειωθεί λόγω έλλειψης εργασίας μολονότι η Μηλιά παραμένει ένα ζωντανό χωριό.

Δεν συναντήσει κάποιος εστιατόρια και ξενώνες παρά μόνο μικρά καφενεία που θα καλύψουν τις απαιτήσεις του επισκέπτη. Εντυπωση, επίσης, προκαλούν τα εργαστήρια με είδη λαϊκής τέχνης.

Στην πλατεία του χωριού, υπάρχει μια βαλσαμωμένη αρκούδα που θα τραβήξει την προσοχή του επισκέπτη. Πριν από αρκετά χρόνια βρέθηκε τραυματισμένη από έναν κάτοικο του χωριού αλλά δεν κατέστη δυνατό να σωθεί.

Ομορφιά, γαλήνη και ηρεμία είναι τα συναισθήματα που μου γέννησε η επίσκεψη στο χωριό. Θα ήθελα λίγο παραπάνω χρόνο για να γνωρίσω ακόμα περισσότερο αυτό τον τόπο και να μυηθω ακόμα περισσότερο στα μυστικά του αλλά θα τα καταφέρω καλύτερα την επόμενη φορά. Μέχρι τότε, λα τουτς αρμινλι χαιρετιματι.