Το να ανακαλύπτω καινούρια μέρη είναι πρόκληση και ταυτόχρονα μια από τις αγαπημένες μου δραστηριότητες. Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος γνωστός προορισμός, μου αρκεί η αφορμή που θα μου κινήσει το ενδιαφέρον. Τριήμερο Αγίου Πνεύματος πριν κάποια χρόνια, εξετάζαμε με την παρέα προτάσεις για απόδραση. Δεν θυμάμαι καν πως μπήκε στη συζήτηση η Παύλιανη, αν δεν με απατά η μνήμη μου σχετιζόταν με την επιθυμία του Γιώργου να δει κάποια ειδική διαδρομή του Ακρόπολις που γινόταν εκεί κοντά.
Έχοντας την αγωνία ενός μικρού παιδιού πάντα πριν από οποιαδήποτε εκδρομή, χάζευα από το διαδίκτυο λεπτομέρειες της περιοχής, προσπαθώντας να βρω τι θα μου ταίριαζε περισσότερο και οφείλω να ομολογήσω ότι τα πρώτα ερεθίσματα ήταν άκρως ενθαρρυντικά.
Μετά από μια όμορφη διαδρομή ανάμεσα σε έλατα, το χωριό ξεπροβάλει. Συναντήσαμε πρώτα τον οικισμό της Κάτω Παύλιανης και έπειτα από λίγα χιλιόμετρα φτάσαμε στην Άνω Παύλιανη που είναι το κυρίως χωριό. Πρώτη εικόνα; Μια υπερυψωμένη πλατεία, δίπλα στον ξενώνα που είχαμε επιλέξει. Το τρίπτυχο του κεντρικού σημείου ενός ορεινού χωριού πλατεία- εκκλησία- σχολείο επιβεβαιώνεται και εδώ.
Ο πρώτος καφές κάτω από τη σκιά του δέντρου που στολίζει την πλατεία είναι ιεροτελεστία. Δεν χρειάζεται τίποτα περισσότερο από έναν ελληνικό καφέ κι ένα γλυκό του κουταλιού για να ξεκουραστείς μετά από ταξίδι. Τα έλατα που απλώνονται παντού τριγύρω μας, κάνουν την ηρεμία να έρθει ακόμα πιο γρήγορα.
Χωματόδρομοι που σε καλούν να τους περπατήσεις υπάρχουν παντού. Αφήνεις πίσω σου τις σκέψεις της πόλης, παίρνεις καλού κακού ένα ξύλο μαζί γιατί τα τσοπανόσκυλα μερικές φορές δεν αστειεύονται, και απλά ακολουθείς τα βήματά σου. Δεν έχεις προορισμό κι αυτό κάνει τον περίπατο ομορφότερο. Δεν έχει σημασία αν θα καταλήξεις σε ένα εκκλησάκι στο βουνό, σε μία βρυσούλα κάτω από τα έλατα, σε ένα ξέφωτο με υπέροχη θέα προς τη θάλασσα ή απλά θα μαζέψεις μυρωδιές κι ανάσες και θα επιστρέψεις πιο ανάλαφρος. Είναι διαφορετικό το τι ζητάει ο καθείς εξ ημών στις περιηγήσεις του.
Εν κατακλείδι, πέρασα ένα υπέροχο τριήμερο σε ένα χωριό που είχε περισσότερα από αυτά που έψαχνα, σε ένα μέρος που δεν μου άφησε κενά, μόνο την επιθυμία να ξαναέρθω.
ΥΓ. Η Παύλιανη διαθέτει έναν εξαιρετικό χώρο αναψυχής, το πάρκο του νερού το οποίο αξίζει ιδιαίτερη μνεία οπότε θα επανέλθω με ξεχωριστή αναφορά.
Ορεινό Καφενείο 
Σχολιάστε